நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட ஜனாதிபதி முறைமையை நீக்குவது தொடர்பில் கட்சித் தலைவர்கள் தீர்மானிக்க வேண்டும்: ரணில் விசேட உரை

நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட ஜனாதிபதி முறைமை இல்லாதொழிக்கப்படுமெனவும் அதற்கான காலம் மற்றும் வழிமுறைகளை கட்சித் தலைவர்கள் முடிவுசெய்யலாம் என பிரதமர் ரணில் விக்கிரமசிங்க தெரிவித்துள்ளார்.

அரசியலமைப்பின் 21வது திருத்தம் மற்றும் பாராளுமன்ற முறை மாற்றம் உள்ளிட்ட விடயங்கள் தொடர்பில் பிரதமர் ரணில் விக்கிரமசிங்க விடுத்துள்ள அறிக்கை பின்வருமாறு,

“இன்று எமது நாட்டில் பிரதான பிரச்சினைகள் பொருளாதாரத் துறையில் மட்டுப்படுத்தப்படவில்லை. அரசியல் துறையிலும் இரண்டு முக்கியப் பிரச்சினைகள் உள்ளன. 19ஆவது திருத்தத்தை அமுல்படுத்துவது மீண்டும் ஒரு பிரச்சினை. கட்சித் தலைவர்களாகிய நாங்கள் இதில் 21ஆவது திருத்தத்தை இப்போது தயாரித்து வருகிறோம்.

இரண்டாவது விடயம் நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட ஜனாதிபதி முறைமையை ஒழிப்பதற்கு செயற்படுவது. இதுதவிர, நாடாளுமன்றம் தொடர்பாக இன்னொரு பிரச்சினையும் உள்ளது.

20வது திருத்தச் சட்டத்தின் மூலம் பாராளுமன்றம் பலவீனமடைந்து நிறைவேற்று அதிகாரம் கூடுதலான அதிகாரங்களைப் பெற்றமையினால் பாராளுமன்றத்தின் செயற்பாடு ஸ்தம்பிதமடைந்துள்ளது. பொருளாதார நெருக்கடியை முடிவுக்கு கொண்டுவருவதற்கு பாராளுமன்றம் செயற்படவில்லை என்பது இன்றைய பிரதான குற்றச்சாட்டுகளில் ஒன்றாகும்.

உத்தேச 21வது திருத்தம் பாராளுமன்றத்தின் அதிகாரங்களை அதிகரிக்கிறது. ஆனால் அது மட்டும் நம்மை திருப்திப்படுத்தாது. தற்போதைய வெஸ்ட்மினிஸ்டர் அமைச்சரவை முறையானது அமைச்சரவை அமைச்சர்களால் கட்டுப்படுத்தப்பட்டதாகவும் ஆனால் பாராளுமன்றத்தில் ஆளும் கட்சிக்கு பெரும்பான்மை இருந்ததால் பாராளுமன்ற வேலைகளை புறக்கணித்ததாகவும் ஒரு குற்றச்சாட்டு உள்ளது.

கடந்த காலத்தில் நடந்தவற்றை நாம் எப்போதும் திரும்பிப் பார்க்க வேண்டியதில்லை. ஆனால் இந்த நாட்டில் அரசாங்கத்தை ஆள பாராளுமன்றத்தை சேர்க்கும் முறைமை இருக்க வேண்டும்.

எங்களிடம் வெளிப்படைத் தன்மையும் இருக்க வேண்டும்.அந்தக் குழுக்களில் அனைத்துக் கட்சிகளைச் சேர்ந்த எம்.பி.க்கள் கூடி, கொள்கைத் திட்டங்களின்படி செயல்படுவதற்கான சூழலை உருவாக்குகிறோம்.

இலங்கை சுதந்திரம் பெறுவதற்கு முன்னர் 1931 முதல் 1947 வரை அரச சபை இருந்தது. அந்த மாநில கவுன்சில் ஒரு குழு அமைப்பில் இயங்கியது.அந்தக் குழுவின் தலைவர்கள் அமைச்சர்களானார்கள். அந்த ஏழு அமைச்சர்களும் அமைச்சரவையை அமைத்திருந்தனர்.

மேலும், ஆளுநரால் நியமிக்கப்பட்ட மூன்று அதிகாரிகள் இருந்தனர். மேலும், பணத்தைக் கட்டுப்படுத்த கணக்குக் குழுவும் இருந்தது.அப்போது இந்த முறையை வெற்றிகரமாகச் செயல்படுத்த எங்களுக்கு வாய்ப்பு கிடைத்தது.

தற்போதுள்ள நாடாளுமன்ற முறை, வெஸ்ட்மின்ஸ்டர் முறை, மாநிலங்களவை முறை ஆகிய இரண்டையும் இணைத்து, இப்போது நாடாளுமன்றத்தின் கட்டமைப்பை மாற்றி புதிய அமைப்பை உருவாக்க வேண்டும். அவ்வாறான சந்தர்ப்பங்களில் பாராளுமன்றம் நாட்டை ஆள்வதில் பங்கேற்கலாம்.

முதலாவதாக, நாணய அதிகாரங்களைப் பயன்படுத்துவதில் பாராளுமன்றத்திற்கு அந்த அதிகாரங்களை வழங்குவதற்கு தற்போதுள்ள சட்டங்கள் வலுப்படுத்தப்பட வேண்டும். அப்படியானால், தற்போதுள்ள பணவியல் சட்டங்களைப் பார்த்து, புதிய பணவியல் விதிகளை நிறைவேற்றுவோம்.

நியூசிலாந்து மற்றும் இந்தியா போன்ற நாடுகளின் முன்மாதிரியைப் பின்பற்றி, நாங்கள் வலுவான மற்றும் சக்திவாய்ந்த சட்டத்தை முன்மொழிகிறோம்.

தற்போது அரசாங்க நிதி தொடர்பாக மூன்று குழுக்கள் உள்ளன.அரசு நிதிக் குழு, கணக்குக் குழு மற்றும் பொது நிறுவனங்களுக்கான குழு ஆகிய மூன்று குழுக்களும் உள்ளன.சபைத் தலைவர் தினேஷ் குணவர்தன இந்த மூன்று குழுக்களின் அதிகாரங்களை வலுப்படுத்த பல யோசனைகளை முன்வைத்துள்ளார். கூடுதலாக, நாங்கள் மேலும் பரிந்துரைகளை கொண்டு வருகிறோம்.

நிதி தொடர்பாக இரண்டு புதிய குழுக்களை நிறுவுவதற்கு நாம் செயற்பட்டு வருகின்றோம்.இந்த நாட்டில் அரசாங்க வருமானம் குறைந்துள்ளது. அடுத்த பத்தாண்டுகளில் அரசின் வருவாய் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 18 முதல் 20 சதவீதத்தை எட்டும் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.

அடிப்படையில் இது 14 சதவீதமாக அதிகரிக்கப்பட வேண்டும். இதற்காக சட்ட மற்றும் முறையான குழுவை நியமிப்போம். இது அரசாங்க வருவாயை சேகரிக்கவும் வருவாயை அதிகரிக்கவும் நடவடிக்கைகளை முன்மொழியும் குழு என்று அழைக்கப்படுகிறது.

இரண்டாவதாக, நமக்கு இருக்கும் முக்கிய பிரச்சனை வங்கிகள் மற்றும் நிதி நிறுவனங்களின் நிதி நிலை. என்று பல கேள்விகள் உள்ளன. அவை பலவீனமடைந்துள்ளன. அது பலப்படுத்தப்பட்டால் அதுகுறித்து அறிக்கை அளிக்க தனி குழு தேவை. எனவே, வங்கி மற்றும் நிதிச் சேவைகள் தொடர்பான குழுவை நான் முன்மொழிகிறேன்.

எமது நிலையியற் கட்டளை 111இன் கீழ் நாம் கண்காணிப்புக் குழுக்களை நியமிக்க முடியும்.முன்னர் கண்காணிப்புக் குழுக்கள் எதுவும் நியமிக்கப்படவில்லை.எனவே பத்து மேற்பார்வைக் குழுக்களை நியமிக்க நாங்கள் முன்மொழிகிறோம்.

அரசாங்கத்தின் உட்பிரிவுகளை பத்து மேற்பார்வைக் குழுக்களாகப் பிரிக்கலாம்.அந்த மேற்பார்வைக் குழுக்களால் அறிக்கைகள் தயாரிக்கப்படுகின்றன.அவை கொள்கைகள் குறித்தும் பாராளுமன்றத்துக்கு அறிக்கை செய்கின்றன.அதற்கு பாராளுமன்றம் செயற்பட வேண்டும்.

இந்த ஐந்து நிதிக் குழுக்கள் மற்றும் பத்து மேற்பார்வைக் குழுக்களின் தலைவர்களாக பின்வரிசை உறுப்பினர்கள் நியமிக்கப்படுகின்றனர் என்பதையும் குறிப்பிட வேண்டும். அவர்கள் அமைச்சர்களால் நியமிக்கப்படுவதில்லை.

எனவே, அமைச்சரை சாராத, அமைச்சர் மற்றும் அமைச்சர் ஆகிய இருவருடனும் இணைந்து செயல்படும் வழிமுறையை உருவாக்குவதற்கான வாய்ப்பு எங்களுக்கு உள்ளது.

தற்போதுள்ள நடைமுறைகளை மாற்ற வேண்டும் என இளைஞர்கள் கோரிக்கை விடுத்துள்ளனர். தற்போதைய பிரச்சினைகளையும் அறிய விரும்புகிறோம். எனவே, இந்த 15 குழுக்களுக்கும் தலா நான்கு இளைஞர் பிரதிநிதிகளை நியமிக்க நான் முன்மொழிகிறேன்.

அவர்களில் ஒருவரை இளைஞர் பாராளுமன்றம் நியமிக்கும்.மற்ற மூவர் போராட்டக் குழுக்களில் இருந்தும் மற்ற குழுக்களில் இருந்தும் தேர்ந்தெடுக்கப்படுவார்கள்.தேர்வு முறையை இளைஞர் அமைப்புகளே முடிவு செய்யலாம்.
கூடுதலாக, இந்தத் துறையில் நிபுணத்துவம் பெற்றவர்களையும் பணியில் ஈடுபடும் பிறரையும் பெறுவோம் என்று நம்புகிறோம்.

இந்தச் செயல்பாடுகள் இளைஞர்கள் பிரச்சனைகளைப் பற்றி அறிந்து கொள்ளவும், அதற்கான தீர்வுகளைக் கண்டறியவும் உதவுகின்றன. அதன்படி, பொறுப்புள்ள இளம் தலைவர்களுக்கு பயிற்சி அளிக்கலாம்.அதன்படி, அவர்கள் விருப்பப்படி தேர்தலில் போட்டியிட முடியும்.

தேசிய சபையொன்றையும் நாங்கள் முன்மொழிகிறோம்.சபாநாயகர், பிரதமர், எதிர்க்கட்சித் தலைவர் மற்றும் பிரதான கட்சிகளின் தலைவர்கள் அடங்கிய குழுவே தேசிய சபை எனப்படும். தேசிய சட்டமன்றம் மிகவும் முக்கியமானது என்று சொல்ல வேண்டும். தேசிய சட்டமன்றம் நாட்டின் கொள்கைகள் பற்றி பேசலாம், அமைச்சரவையின் முடிவுகள் குறித்தும் பேசலாம்.

இந்த நாட்டின் பாராளுமன்றத்தை மறுசீரமைப்பது குறித்து தேசிய பேரவையிலும் பேசலாம்.அப்படியானால் அதனை அரசியல் சபை எனலாம்.

அமைச்சரவையையும் குழுக்களின் தலைவர்களையும் கூட்ட தேசிய சட்டமன்றத்திற்கு உரிமை உண்டு.

நாம் உருவாக்கிய புதிய முறைமையின்படி ஜனாதிபதி பாராளுமன்றத்திற்கு பொறுப்புக் கூற வேண்டிய தேவை உள்ளது. மேலும், அமைச்சர்கள் அமைச்சரவை பாராளுமன்றத்திற்கு பொறுப்புக்கூற வேண்டியுள்ளது. தேசிய சட்டமன்றம் பாராளுமன்றத்திற்கு பொறுப்புக்கூற வேண்டும். பதினைந்து குழுக்கள் மற்றும் மேற்பார்வைக் குழுக்கள் பாராளுமன்றத்திற்கு பொறுப்புக் கூற வேண்டும்.

பின்னர் இவை அனைத்தின் மீதும் பாராளுமன்றத்திற்கு முழு அதிகாரம் உள்ளது.

அமைச்சரவையின் ஊடாக அரசாங்கத்தை கட்டுப்படுத்துவதற்கும், ஜனாதிபதியின் பணிகளை மேற்பார்வையிடுவதற்கும், தேசிய சபையின் ஊடாக அரசியல் பணிகளுக்கு அதிகாரம் கொண்ட ஏனைய 15 குழுக்களின் நிதி விவகாரங்கள் மற்றும் இதர விடயங்களை மேற்பார்வை செய்வதற்கும் ஒரு அமைப்பு நடைமுறையில் உள்ளது.

இதை அனைவரும் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன். வேறு பல அமைப்புகளும் இதே போன்ற திட்டங்களை முன்வைத்துள்ளன. அந்த முன்மொழிவுகளை கருத்திற்கொண்டு, எதிர்காலத்தில் பாராளுமன்றத்தின் அதிகாரங்கள் எவ்வாறு பயன்படுத்தப்படும் என்பது தொடர்பில் இணக்கப்பாட்டுக்கு வருகிறோம்.